گفتگو با هومن بالازاده، معمار و طراح ارشد پروژه ی آیمان، مدرس دانشگاه
جناب مهندس لطفا خودتان را معرفی بفرمایید
من هومن بالازاده به عنوان یکی از طراحان پروژه ی آیمان با همکاری آقایان موسی عزیزی و محمدرضا قدوسی
آقای مهندس بالازاده شما به عنوان طراح برگزیده ی پروژه ی آیمان معرفی شدید اگر امکان دارد در مورد روند این طراحی کمی توضیح دهید.
البته بنده به عنوان یکی از طراحان پروژه ی آیمان هستم، همکاران دیگری از جمله مهندس عزیزی و مهندس قدوسی هم هستند که در شکل گیری این طرح موثر بوده و هستند. در موردِ روند طراحی معماری پروژه هم باید عرض کنم که، طرح بیشتر با محوریت این مسئله آغاز شد که ما چطور می توانیم در کنار منافعی که پروژه می تواند به سازنده برساند، منافعی را به شهر اضافه کند و در واقع یک جریان بُرد بُرد شکل بگیرد. همانطور که می دانیم این منطقه از تبریز به واسطه ی زمین های حاصلخیز کشاورزی که داشت، به عنوان یک زونِ کشاورزی سابقه ی طولانی دارد و ما سعی کردیم محله ای را هم برای عرضه ی محصولات ارگانیکی هم از لحاظ فرهنگی و صنایع دستی ارائه بکنیم. از آنجاییکه خود من متولد تبریز هستم این موضوع برای خود من اهمیت زیادی داشت اینکه چه اتفاقی برای تبریز بعنوان شهرم می توانست بیفتد. چقدر می توانست منافعی را برای مردم منطقه ی حکم آباد رقم بزند که در بافت فرسوده ی شهری قرار داشتند و این که مجتمع بیگانه ای در میان سایر اماکن نباشد و بتواند یک وضعیت بده بستانی و داد و ستدی را برای مردم داشته باشد. سدی نباشد. یک پلاتفرمی برای عرضه ی این محصولات عرضه کنیم و سطح تعاملات مردم را افزایش دهیم. بنابراین باید یک سناریویی می نوشتیم که در آن این چرخه لحاظ شده باشد و علاوه از این ساختار خود پروژه الگویی برای کلِ کشور ارائه دهد که در ساخت و سازها از این الگو به عنوان یک نمونه مثال بزنیم.
تا جاییکه اطلاع داریم یکی از ویژگی های طراحی این پروژه توجه به فضای عمومی بوده است، دقیقاً چه اتفاقی قرار است در آیمان بیفتد؟
بر اساس طرح ارائه شده، پروژه بایستی در ساختار زیرین خود شهری را امتداد می داد و ارتباطی را با زمین های کشاورزی برقرار می کرد و در بالا یک حیاط مسکونی ایجاد می شد و این حیاط در سطوح مختلف، فضای عملکردی را فراهم می کرد. بنابراین سه سطح حیاط داریم. حیاط عمومی که بین مجتمع به شکل مشترک مورد استفاده قرار می گیرد. حیاط هایی که با توجه به پیشینه ی زندگی در شهر تبریز و به شکل مشترک بین چند خانوار در طبقات ایجاد شده و یک حیاط و یا تراس هایی برای واحد های مسکونی دارد. این ایده که چطوری می شود فضاهای نیمه باز و باز کار بکند، در الگوی های سکونتی اینچنینی یکی دیگر از دغدغه های ما در طراحی این پروژه بود.
چقدر از اینکه ایده تان اجرایی شود خوشنود هستید؟
خب ما به واسطه ی مسابقه ای که برگزار شد و در آن از بیست مشاور دعوت کردند، توانستیم مقام اول را کسب کردیم. طبیعتاً خوشحال هستم که این پروژه در حال اجراست چون از معدود کارهایی است که می توانست در مسابقه برنده باشد و اجرا نشود. همه ی ما در نهایت سعی می کنیم به پروژه ای برسیم که یک جریان پایداری را ایجاد کند و از این الگو می توان در بافت های فرسوده ی کشور استفاده کرد. این پروژه حقیقتاً و بی ادعا تلاشی برای بازنگری در ساختارهای فعلی تولید مسکن است.
جناب مهندس از اینکه ما را بیشتر در جریان طراحی پروژه ی آیمان قرار دادید، ممنونم.
